De Basiliek van de H. Nicolaas is gewijd op 7 februari 1887. Dat wordt jaarlijks herdacht rond 7 februari, o.a. met een H. Mis, en met speciale Vespers.
In de Vespers van de Kerkwijding vormt Jeruzalem met haar tempel een centraal thema. Herhaaldelijk worden genoemd het aardse Jeruzalem waar God in de tempel geëerd werd, èn het hemelse Jeruzalem waar het Lam aanwezig is (boek Openbaringen). In psalm 121 bijvoorbeeld wordt gesproken over het opgaan naar Jeruzalem, waar het huis van de Heer staat. Psalm 147 begint met dat we lof mogen zingen voor de Heer die Jeruzalem en het volk Gods verzamelt. Deze thematiek vinden we ook terug in de hymne. In het vieren van de liturgie sluiten wij ons aan bij de hemelse liturgie.
Nà de vespers vervolgen we onze weg richting het Maria-altaar voor de Mariagedachtenis, terwijl wij dezelfde antifoon en psalm zingen die op 7 februari 1887 geklonken hebben (Elevamini en Psalm 23).